Dlaczego do niektórych samochodów nie ma haka holowniczego? To pytanie nurtuje wielu kierowców, zwłaszcza tych, którzy planują zakup platformy rowerowej, przyczepy kempingowej lub zwykłej przyczepy towarowej. Wiadomo, że zysk oraz powodzenie na rynku zależą od bogactwa i jakości oferty przedsiębiorstw na nim prosperujących. Firmy produkujące haki holownicze prześcigają się w swoich propozycjach, oferując coraz bogatszy asortyment spełniający najwyższe normy jakości. Konkurencja ta sprawia, że na rynku można znaleźć hak do niemal każdego rodzaju pojazdu, a premiera samochodowa często idzie w parze z premierami haków dedykowanych dla tych modeli.
1. Brak homologacji na hak holowniczy – Decyzja producenta auta
To najczęściej spotykany i najbardziej restrykcyjny powód, dla którego brak haka holowniczego do danego modelu jest faktem. Decyzja o tym, czy dany samochód jest przystosowany do holowania, zapada już na etapie projektowania pojazdu i jest związana bezpośrednio z jego homologacją.
Po pierwsze, kluczowy jest brak homologacji samochodu na hak holowniczy. Taka sytuacja miała miejsce w przypadku Daewoo Tico, które swą wielkością i mocą wyklucza możliwość holowania dostępnych na rynku przyczep. Lekka konstrukcja, słabe podwozie, delikatne podłużnice – te czynniki sprawiają, że nawet niewielki nacisk pionowy (obciążenie na kulę haka) i siła uciągu mogłyby prowadzić do uszkodzenia konstrukcji auta, a w konsekwencji do wypadku. Dlatego właśnie nie ma homologowanego haka holowniczego do tego samochodu.
Masa holowanej przyczepy w dowodzie rejestracyjnym
Brak możliwości holowania jest zawsze odnotowany w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Jeśli w polach O.1 (maksymalna masa całkowita przyczepy z hamulcem) i O.2 (bez hamulca) znajdują się dwie kreski lub zero, oznacza to, że samochód nie ma możliwości holowania i żaden, nawet teoretycznie pasujący hak, nie może być na nim legalnie użyty. To jest ostateczne i wiążące potwierdzenie ograniczenia w montażu haka.
2. Hak holowniczy a sztywność konstrukcji i innowacyjne rozwiązania
Drugi, często zaskakujący dla kierowców powód, to skomplikowane rozwiązania konstrukcyjne karoserii, które są niekompatybilne z dodatkowym obciążeniem.
Bardzo często brak homologacji na holowanie związany jest też ze sztywnością konstrukcji samochodu. Niektóre modele samochodów, zwłaszcza te z panoramicznymi, szklanymi dachami, są podatne na naprężenia skrętne i zginające. Przykłady? Audi Q7 ze szklanym dachem: w dowodzie rejestracyjnym, w polach mas przyczepy, spotkamy dwie kreski. Mimo że jest to drogie i potężne auto z mocnymi silnikami, w tej konkretnej konfiguracji (szklany dach jest elementem osłabiającym sztywność w newralgicznych punktach) nie ma homologacji na holowanie.
Podobnie jest w przypadku nowoczesnych hybryd typu plug-in lub aut elektrycznych (choć sytuacja się poprawia), gdzie tył pojazdu jest zajęty przez ciężkie akumulatory, a fabryczne punkty mocowania są po prostu nieprzystosowane do przenoszenia sił uciągu.
3. Opłacalność produkcji danego modelu haka holowniczego – czynnik ekonomiczny
Trzecim przypadkiem, który wyjaśnia, dlaczego nie można zamontować haka do rzadkich modeli, jest czysty rachunek ekonomiczny.
Fakt opłacalności linii produkcyjnej danego modelu haka holowniczego ma duże znaczenie. Powstanie haka, wdrożenie do produkcji, kosztowny proces europejskiej homologacji (wymagający testów wytrzymałościowych) wiąże się z ogromnymi nakładami finansowymi i czasem. A gdy na przykład samochodów danego modelu było niewiele (modele limitowane, niszowe, sportowe), a małe jest prawdopodobieństwo na odpowiednie zapotrzebowanie, wtedy najwięksi producenci świadomie podejmują decyzję, aby nie uruchamiać procedury produkcyjnej i homologacyjnej haka. To prowadzi do sytuacji, w której występuje brak haka holowniczego do danego modelu z przyczyn rynkowych.
4. Hak holowniczy jako zbędny dodatek – przeznaczenie pojazdu
Mniej znaczącym, ale również istotnym faktem jest przeznaczenie pojazdu. Trudno znaleźć hak holowniczy na przykład do Hyundaia Genesis.
Dlaczego? Wiadomo, że jest to typ samochodu limuzyna klasy premium i jego przeznaczeniem jest raczej komfortowe, długodystansowe podróżowanie w celach reprezentacyjnych. W takich autach kluczowa jest estetyka i aerodynamiczność. Małe zapotrzebowanie na hak holowniczy do tego typu aut poskutkowało jego brakiem w ofercie polskich i europejskich przedsiębiorstw. Producenci koncentrują zasoby na tych modelach, gdzie popyt jest gwarantowany (SUV-y, kombi, vany).
Podsumowanie i co z ręczną robotą?
Oczywiście mowa w tym artykule była o hakach produkowanych seryjnie i posiadających europejską homologację EKG ONZ nr 55. W przypadku, gdy samochód posiada brak homologacji na hak holowniczy, jedyną opcją (często nieopłacalną) jest zamówienie haka na specjalne, jednostkowe zamówienie, potocznie zwanego ręczną robotą haka holowniczego. Fakt ten potwierdza tylko, że wśród haków holowniczych również wszystko jest możliwe.
Problemem, o którym musisz pamiętać, jest uzyskanie legalnej homologacji na taki „dorabiany” hak holowniczy. Aby był on legalny, musi przejść kosztowne i czasochłonne badanie w jednostce uprawnionej, a następnie niezbędne jest dokonanie wpisu w dowodzie rejestracyjnym. Bez tego, poruszanie się z takim hakiem jest niezgodne z prawem, a konsekwencje braku homologacji haka mogą być poważne – od mandatu po zatrzymanie dowodu rejestracyjnego i problemy z ubezpieczycielem w razie wypadku.
I choć nie ma haków do niektórych samochodów, jeśli Twój portfel Ci na to pozwala i auto ma techniczne predyspozycje do holowania, możesz spróbować odmienić tę sytuację. Pamiętaj jednak, że bezpieczeństwo i legalność są zawsze najważniejsze.
